Verslagen van gevaren tochten.

Najaarstocht 2024

Beloofd is beloofd… We zeiden al dat het een bijzondere KVS Najaarstocht zou worden. Nou, dat is wel gelukt. Een grote opkomst van de leden, fantastisch weer en een spannende speurtocht door een fantastische omgeving. De organisatie en voorbereiding van de tocht was uitmuntend en er is vooral veel gelachen.
Het team van Roos is winnaar van de speurtocht geworden. De andere twee teams zaten haar team op de hielen en zijn gelijk geëindigd. Opvallend was wel dat sommige KVS leden meer dan gemiddeld fanatiek waren bij het vinden van de ronde schijfjes. Zo leer je elkaar toch weer van een andere kant kennen hè… 😉 De vele ingezonden foto’s zijn ook op de KVS app te bewonderen en de daarvan gemaakte filmpjes staan ook nog eens op de KVS Facebook pagina. https://www.facebook.com/KanoVerenigingSpaarndam
Er staat nu nog één KVS tocht op de agenda voor op 19 oktober

BRETANGE … HET EINDE! (van de wereld)

door Marga Mulder
Ervaar de dynamiek van varen in de getijden race van Raz de Sein. Voel de energie
van de branding als je van een golf af surft op het strand van Baie des Trespasses.
Wacht het perfecte moment af om tussen de rotsen door te varen. De Atlantische
Oceaan daagt je uit! Na de inspanning natuurlijk pauze op een van de vele
beschutte plekjes en strandjes. Bretagne is met haar prachtige rotskust een
uitdagend vaargebied voor zee-kajakvaarders. We nemen je mee naar het gebied
rondom la Pointe du Raz. Dit is de meest westelijk kaap in het departement Finistere.
Zo begint het wervende foldertje van de twee zeer ervaren instructeurs, Arnold Kuiter
(van de HKV) en Walter Noort (Kano Rijnland) die al 13 jaar dit zee-kajakkamp
organiseren.

‘Het is echt iets voor jou! riep Walter elke keer als ik ‘m weer ergens tegenkwam. En
zo komt het dat Milco en ik onszelf eind juni op een camping in Bretagne
terugvinden. De groep bestaat uit tien enthousiaste deelnemers. Vanaf een mooi
centraal gelegen camping gaan we elke dag naar een andere locatie, afhankelijk
van weer en getij. Het grootste deel van de kust bestaat uit steile rotsen waartussen
zand- en kiezelstrandjes liggen die alleen vanaf het water te bereiken zijn.
Het is fantastisch op de oceaan dankzij deining, en de wind (veelal 3, 4, 5 Bft.) zorgt
voor extra dynamiek. Zolang je wat verder op zee zit is er eigenlijk niet zo veel aan
de hand. Maar als we moeten aanlanden op zo’n leuk strandje met her en der wat
rotsen die in de weg liggen, wordt het ineens spannend. Dan ervaren we de woeste
en zuigende kracht van het water. Als we na de pauze tegen de golven in weer het
water in willen, is de hulp van de groep opnieuw onontbeerlijk.
We leren rock-hoppen: gebruikmakend van de deining om tussen rotsen door te
varen. Soms is de timing niet helemaal goed en zit je er plots bovenop vast.
Superleuk! Ook gaan we een dagje naar een ander deel dat bekend staat om zijn
vele grotten waar we in kunnen varen, voor de veiligheid doen we dat achteruit
zodat we eventuele grote golven zien aankomen.
Daarnaast hebben we twee dagen kunnen brandingvaren. Brrrr dát vond ik
spannend! Milco pakte het direct goed op, ik ging om en om en om… En ja, dan

moet je terugzwemmen naar het strand. Na een uur ben je kapot! Maar we gaan
door natuurlijk. We krijgen goede aanwijzingen en dan ineens begin je het gevoel te
krijgen. Dat is kicken.
Donderdag hebben we een ochtendje vrij want ’s middags om vier uur gaan we de tidal race (getijdenstroom) in. Tussen een grote rots in zee en de kust wordt het water geperst waardoor het sneller gaat stromen. Dit stroomt de ene kant op, de wind en deining komen uit de andere richting en zo ontstaan op deze plek dan spectaculaire golven. Het bijzondere is dat je kan spelen in de golven zonder vooruit te komen. Elke keer trek je een sprintje en kijk je of je een surfje kan pakken. Dodelijk vermoeiend maar heel gaaf om te doen (als
het lukt). Het varen was kortom gewéldig. En dat in het prachtige Bretagne met aardige mensen, lekker eten en mooie terrasjes.
O, o, o, wat is Bretagne mooi.
Voor mij was elke dag een cadeautje! Dus ja, Walter had het goed gezien… het is echt iets voor mij (en voor Milco). Lijkt het je ook leuk om in de golven te varen, dan is dit een echte aanrader. Ook kun je Milco of mij altijd aanspreken als je ambities hebt om ook eens het zee-varen te verkennen.
26 juli 2024 Marga Mulder

Minivakantie: 4-daagse kajaktrektocht door de Kop van Overijssel 2024.

Door Hanne Koops bewerkt door Marga Mulder
Een groep van veertig kajakkers legt in vier dagen tijd honderd kilometer af door de
Kop van Overijssel. Een hele dag kajakken, tent opzetten en de volgende ochtend
afbreken, alles weer inpakken en weer verder in de boot. Zo gaat het op de
Internationale Kamper Kano Kampeer Klassieker, die dit lange Hemelvaartsweekend
voor het tiende jaar op rij gehouden is. De 4K, zoals de tocht ook wel genoemd wordt,
is niet voor de beginner.
,,Zodra ik in de kajak stap, valt alles van me af” zegt Marga van de KVS
We vertrokken donderdagochtend vanaf de kanovereniging Skonenvaarder in Kampen’’,,Via of het Reevediep of het Ketelmeer - de deelnemers mogen kiezen
- gaat de eerste dag via het Zwarte Meer naar Vollenhove voor de overnachting. Dag twee via het prachtige Nationaal Park Weerribben-Wieden naar Belt-Schutsloot. Daar pakken de deelnemers uit Nederland, België en Duitsland zaterdagochtend hun boeltje bij elkaar.
Een pannetje, een tentje en een slaapzak. En alle ander spullen natuurlijk ook nog.
Alles moet alleen wel in de kajak passen.
Door de enthousiaste verhalen van KVS-er Petra Bosma-Koster over de 4K hadden Milco en ik ons ook aangemeld. Helaas moest Petra op het laatste moment afzeggen vanwege haar gezondheid. De woensdagavond voor de start kampeerden we op het terrein van KV Skoonenvaarder. Omdat we beiden nieuwe kajaks hebben, hadden we vooraf het inpakken getest. Nou, dat viel reuze mee, we hielden nog zat ruimte over. Dus wat doe je dan..? Ja precies… Enorme stress donderdagochtend toen we voor het echie moesten inpakken bleek dat we ineens veel te veel mee hadden. Allerlei spullen er weer uit en net op tijd op het water voor de groepsfoto. Al snel hadden we een eigen gezellig groepje van vijf. Het startpunt en het eindpunt staan vast. Hoe je van A naar B komt moet je zelf weten. Ook hoe lang je erover wil doen heb je in eigen hand. Daardoor kun je tijd vrijmaken om ergens een fijne siësta-lunch of uitgebreid door een historische stad te wandelen.

,,Er zijn nog maar weinig meerdaagse tochten over’’, vertelt organisator Lammerts. ,,Dat komt omdat er steeds minder vrijwilligers zijn die de tochten kunnen begeleiden. Dit jaar kan ik zelf op het water mee als begeleiding, mijn vrouw rijdt in de auto mee.. Als je een
goede conditie hebt, en geen gebreken, dan is het heel goed te doen.’’
Het inpakken van de boot voor vier dagen vergt de nodige aandacht, om het gewicht goed te verdelen. Al is dat niet voor iedereen van groot belang. ,,Er zijn mensen die daar inderdaad goed op letten. Ik niet, ik ben allang blij als alles er weer in past’’, vertelt een deelneemster (Marga dus… ) uit Haarlem. ,,Zodra je in de boot stapt, is het vakantie.’’
In de loop van zondagmiddag zit het er voor de kajakkers op, als ze na vier dagen weer bij startpunt De Skonenvaarder in Kampen aankomen. ’’Helaas voor Milco en mij misten we die laatste zondag door een opgelopen buikgriepje. Maar wat hebben we genoten. De stralende zon en het aangename gezelschap hielpen natuurlijk ook mee. Het mooie van zo’n trektocht is dat je er echt even helemaal uit bent. Ik kan het iedereen aanraden.

PAASKAMP NZKV ZEELAND 7 t/m 10 APRIL 2023:

Verslag: Marga Mulder

Heel leuk en super leerzaam

Instructeurs: Walter Noort en Patrick Dousi
Voor wie geschikt: vaarders die willen leren, ontdekken, samen met anderen varen in de prachtige veelzijdige Zeeuwse wateren. Leidt op voor: KVT, ZV
Waar: Mini Camping Tellershoeve, Tellersweg 4, 4321 TW Kerkwerve, Schouwen-Duivenland

Och jeej, waar hebben we ons eigenlijk voor opgegeven? Het is nog maar begin april, de nachten zijn nog verrekte koud en ook de dagen zijn onder de maat en dan gaan wij in een tentje kamperen… Als we maar geen spijt krijgen.
Maar wat moet je allemaal mee? We gaan immers op zee, hopelijk brandingvaren. Nog maar gauw even naar Bloem voor helmen en goede zwemvesten. De sleeplijnen en reservepeddels kunnen we van lieve clubleden lenen. Droogpakken, spatzeilen, de kajaks en een transportkarretje hadden we al in ons bezit.
We varen nog maar een paar jaar en zijn echt gegrepen door het virus. Dit jaar willen we meer op zee gaan varen. En het liefst KV-T en Zeevaardigheid halen zodat we zonder problemen meekunnen met bijvoorbeeld Peddelpraattochten. Dus heb je ervaring nodig. Om dat veilig te doen lijkt ons dit soort kampen ideaal. We hopen het volgende te leren: Hoe doe je dat, varen met getijden? Hoe navigeer je? Wat voor technieken gebruik je in de branding? Wat doet de wind met groot water? En hoe vaar je veilig op zee?
Met de auto volgeladen - niet te geloven voor maar 4 dagen - op naar Zeeland. Keurig om 10 uur komen we aan op de gezellige boerderijcamping en ontmoeten daar onze medekampeerders. Het blijkt een heel leuke groep te zijn; 6 mannen, 5 vrouwen, 2 instructeurs.
Na een voorstelrondje en een briefing in de recreatieruimte (met schoolbord, heel handig) in colonne naar Den Osse waar we via een mooi strandje in twee vaste groepjes met een instructeur rond half een het Grevelingenmeer opgaan. Er staat een pittig windje NNO 4Bft zodat we er eerst tegenin varen en direct leuke golven hebben. Na een opwarmertje krijgen we de eerste oefeningen. Kijk eens in hoeveel slagen je 360* kan draaien… en de andere kant op. Dan technische aanwijzingen hoe je het beter kan doen. Weer een stukje varen en de volgende oefening, aanwijzing en opnieuw… Dit is heel prettig, want totaal niet saai. Dit zijn dingen die je in het dagelijkse kajakleven niet zo snel doet maar wel heel leuk zijn.
Op het kleine eilandje Ossehoek gebruiken we de lunch in de luwte van een inhammetje. Daarna krijgen we ter plekke een stukje theorie. Iedereen haalt een veiligheidsitem uit zijn kajak en we bespreken waar het goed voor is en hoe te gebruiken. Erg leerzaam. De pauze duurt zo langer dan we dachten dus zijn we behoorlijk afgekoeld. Terug gaat het voor de wind richting het eilandje Dwars in den Weg. Soms lukt het om stukjes te surfen op de golven en dat is kicken. In de relatieve luwte van het land doen we sleepoefeningen. Lijkt makkelijk maar vraagt wel enige behendigheid. Er kunnen veel dingen fout gaan. Dan terug richting de auto’s. De wind is wat gedraaid en die hebben we nu vol in het gezicht. Lekker beuken tegen de wind in.
Rond 20 uur zit eenieder met zijn eigen hapje bij zijn eigen tentje de dag te verwerken. Maar wie denkt dat het nu klaar is vergist zich. De groep wacht nog een gezamenlijke bijeenkomst met theorieles… vanzelfsprekend op vrijwillige basis, maar ja, we zijn allemaal fanatiekelingen en gekomen om te leren.

Het appèl de volgende ochtend is om 9 uur. Iedereen is klaar om direct na de briefing te vertrekken. Het is windstil, licht heiïg en eennstuk aangenamer doordat de zon zich laat zien. Vandaag starten we op de zuidwestpunt van het eiland (duikplaats de Zuidbout), vlakbij het Watersnoodmuseum en varen we op de Oosterschelde. Dit water staat in open verbinding met de Noordzee en wordt dus beïnvloed door eb en vloed. Gebruikmakend van de stroming varen we naar het westen. Onderweg krijgen we weer diverse oefeningetjes te doen, vandaag veel in tweetallen. Indrukwekkend om onder de Zeelandbrug door te varen, zoooo hoog en oneindig lang. Wat een technisch wonder. De pauzeplek van deze dag is op een dijk met een view. Genieten! We zijn snelle leerlingen en trekken extra jassen, capes en warme overbroeken uit de boten. Ondanks het zonnetje geen overbodige luxe. Instructeur Patrick legt ons uit hoe we met het kompas kruispeilingen kunnen doen. Hoe bepaal je waar je bent en waar je naartoe wil.
Deze avond wat eerder terug op de camping. De groep voelt als familie. Het zonnetje leent zich voor een gezamenlijke maaltijd met veel gezelligheid rond de picknicktafels.

Dag 3: De zee op om te leren brandingvaren! Hier kwamen we voor. Helaas is de branding vandaag niet hoger dan zo’n 15 cm. En knap dat instructeurs Patrick en Walter überhaupt branding hebben gevonden. Daarvoor moesten we wel naar de Aardappelbult varen. Auto’s geparkeerd op het noordwestelijkste stukje van de Brouwersdam en dan een uurtje in noordelijke richting peddelen. Bijna windstil en de zee als een spiegel. Onderweg spelenderwijs communicatie en techniekjes oefenend. Staande lunch op de Aardappelbult. in een groep is de redding altijd nabij.

De laatste dag weer naar het Grevelingenmeer, het grootste zoutwatermeer van West-Europa. In tegenstelling tot de Oosterschelde is het namelijk helemaal afgesloten van de zee, door de Grevelingendam (1965) en de aanleg van de Brouwersdam in 1971. Door het ontbreken van eb en vloed is er, vooral tijdens warm weer, een gebrek aan zuurstof in het water en wordt het steeds zouter. Het stilstaande meer is een zogeheten dead zone
geworden. Er is steeds minder leven; minder dieren, minder planten. Nu gaan er stemmen op om er weer een open verbinding met de zee te maken. Het zonnetje is verdwenen achter een zware bewolking. Er staat een fijn windje, windkracht 5, nu vanuit het zuiden. We peddelen voor de wind opnieuw naar Den Osse en blijven aan de westkant van het eilandje. Hier wordt het water hoog opgestuwd tussen het mini-eilandje en Kabbelaarsbank. Het lukt om een paar surfjes te pakken. Om ons echt senang te voelen varen we zigzaggend steeds opnieuw door deze woelige baren. Dat ga je wel voelen zeg!

Op de terugweg kunnen we onze nieuwgeleerde sleeptechniek echt in de praktijk oefenen door een surfer te redden. Deze heeft een gat in zijn zeil en het lukt hem niet om zelf terug te komen. Een dubbele sleep trekt hem eenvoudig naar zijn thuishaven Den Osse. Hij blij, wij blij. Intussen regent het en zijn de meesten wel klaar met het peddelen. Maar eentje van onze groep wil toch kijken of hij nog kan eskimoteren. Walter zit er gelijk bij en steunt hem met goede aanwijzingen. Twee keer mislukt het, maar zo kan hij niet afsluiten. Nog een derde poging… en ja hoor! Wat een heerlijke paasdagen hebben we gehad. Het was echt genieten! En wat hebben we veel geleerd. Vele peddeltechnieken: voorwaarts varen, skullen, trekken, peddel als roer, boegroer, boot zijwaarts verplaatsen met trekslag en/of skullen, boogslagen, boeien lezen, veiligheid en diverse sleeptechnieken.
Een extra dekbed hield ons ’s nachts warm, dus spijt hebben we absoluut niet gekregen.
Het was koud, noodtentje kwam goed van pas.

WIL HEM U NIET ONTHOUDEN WANT HIJ WAS TE LEUK.

Het waait hard en misschien gaat het ook nog regen. Toch schijnt s,morgenvroeg
de zon en dit biedt mogelijkheden. Met zijn vieren en gepaste afstand
besluiten we het te houden op een rondje Spaarnwoude. Ook als het waait is
deze goed te doen en enkel op het IJ is het opletten. Overtillen na de brug
onder de A9 en glibberend het talud af. Direct is de wind niet meer lastig en
varen we parallel aan de A9 richting de ingang van Spaarnwoude . Rechts ,
links de bocht om en we bevinden ons in de wat op een soort mangrove lijkt.
Voor ons schieten schichtig een paar ijsvogels weg en bevinden we ons tussen
kwetterende vogels. We varen dit rondje rechtsom zoals we wel vaker doen en
dit is altijd leuk. Na enkele kilometers passeren we de modeltreinbaan aan de
rechterkant en komen naast de “kanobaan” te varen. Dit is het verlengde van
zijkanaal B en staat hoog op het lijstje nog een keer te varen routes.
Roos neemt het voortouw , stapt uit en gaat op verkenning. Stukje lopen, over
een balk, weg over, weer een stukje lopen, over een slootje (waarin gelukkig
een houten pallet ligt), de dijk omhoog en fietspad over. Ja het kan dus en
gebeurt. Even later liggen we weer in het water. Tegenover ons het Fletcher hotel, links het gemaal Velserbroek en de
A9 en ver in de verte rechts de steiger bij de Amsterdamseweg met daarachter het Noordzeekanaal. . Hier wat meer
wind maar goed te doen. We drinken en eten wat en op weg. Naast het hotel bevindt zich een slootje ? Benieuwd wat daar is.

Slechts een lage brug met daaronder een wirwar van staal en kabels scheidde ons van een nieuw avontuur.Elegant en soepel achterover liggend gleed Roos moeiteloos als eerste onder dit obstakel door. Dapper achterover hangend en zich voort duwend tegen de kabels deed Dre ook een poging. Echter, halverwege kwam hij er tot zijn ontsteltenis achter dat deze methode slechts geschikt was voor weinige . Als door een sirene van de Lorelei had hij zich laten verleiden tot een kansloze missie. Zijn pet kwam op gruwelijke wijze vast te zitten, zijn boot kapseisde en wild om zich heen grijpend, met grote ogen van ontzetting, verdween hijonder water. Gelukkig, de sloot is niet diep, Dre heeft zijn neopreen aan en we kunnen weer snel verder. We varen nu in de Peddelpoel en deze komt weer uit op het zijkanaal B. Linksaf , door om de steiger aan het einde aan te tikken. Hier komen we nog een aantal stoere winterzwemmers tegen.
Terugvarend komen we rechts nog een sloot tegen. Deze volgend komen we steeds verder richting Velsen en uiteindelijk uit bij de klimmuur en het festivalterrein van Spaarnwoude . Robert en ik zijn hier al vaak geweest om te klimmen maar hoe leuk is het om hier nu ook met de boot te zijn. Na ons momentje van geluk toch maar weer terug.

Effe tillen en klauteren en vervolgens langs boerderij zorgvrij , waar je normaal lekker kunt drinken en eten , terug naar zijkanaal C. Snel zoeken we nog een stuk of 15 golfballen bij elkaar in de rietkraag van de golfbaan , weer overtillen en windkracht 6 tegen terug richting Fort. Onverwacht werd dit rondje Spaarnwoude weer een stuk leuker als dat ik mij ooit had kunnen voorstellen . Met dank aan Robert , Roos en natuurlijk Dre voor het spektakel stuk.
Tocht gevaren 27 maart door Roos, Dre, Robert en Arjan

Lengte 17 km.
( Een Rondje Spaarnwoude is ook al heel leuk zonder het tweede deel bij Zijkanaal B, je vaart dan ongeveer 10 km.)

De beulentocht gevaren;

Afgelopen 27 augustus organiseerde de HKV weer de jaarlijkse beulentocht. We varen dit rondje af en toe op eigen gelegenheid vanuit onze eigen club, maar ik had deze tocht nog niet eerder officieel gevaren. Dus de stoute schoenen aangetrokken en de avond ervoor met bagage naar de HKV gevaren om daar een nachtje te camperen en zo mooi optijd te zijn voor de start, zaterdag smorgens om 7 uur. Ik vaar de tocht alleen (zonder kano maatje), maar kom onderweg steeds dezelfde medevaarders tgen. We varen het rondje tegen de klok in en worden bij de kano vereniging in Lisse getracteerd op koffie met gebak en bij het Haarlemse bos is een serieuze soeppost ingericht. Om 15.50 komt de HKV weer in zicht. Heel erg leuk om 'ons rondje ringvaart' eens op deze manier te varen. Bedankt HKV voor deze geweldige organisatie!

Petra Bosma

Zondag 10 april 2022 - Openingstocht KVS - Uitgeest Krommenie (15,3 km)

We verzamelen om 9 uur bij het Fort. Kom je (eindelijk eens) keurig op tijd, zijn de meeste kajaks toch alweer opgeladen op de kanokarren. Vroege vogels die kajakkers (de meesten dan). Ja, je las het goed! Twee karren. We zijn met 14 kajaks op pad. Materiaalman Robin houdt nauwlettend in de gaten dat de kajaks veilig vastgesjord worden.

Vanzelfsprekend staat de koffie/thee klaar en kan er wat geleut worden. Tijdens dit leuten leer ik een van de oudste leden kennen. Langer lid dan voorzitter Nico en voormalig penningmeester Frank T in ieder geval en dat wil blijkbaar wat zeggen. Ze heet Trudy en is al meer dan 20 jaar lid. Ik had haar nog nooit gezien. De meesten hebben haar nog nooit gezien. Ze schijnt maar een paar keer per jaar te komen. Wat een gemis voor de club dat ze niet vaker meevaart.

Het is prachtig helder weer met een licht briesje. Perfect voor de openingstocht. Dat hebben de broertjes Zwetsloot toch maar goed geregeld.

Heel fijn om de mensen die niet in de winter hebben doorgevaren weer te zien.

Ook onze voorzitter Nico is aanwezig. Hij heeft een guitige pet op en ik vind het leuk dat ik ‘m vandaag voor het eerst (dacht ik) sinds lange tijd weer eens zal zien peddelen. Helaas bleek hij ons alleen maar uit te zwaaien. Voelde zich ineens niet helemaal lekker.

Een grote parkeerplaats aan de Broekpolderweg/Lagendijk ten oosten van Uitgeest heeft genoeg ruimte om alle auto’s te herbergen en is het ‘startpunt kanoroutes Uitgeest’.

Review op Google Maps:

Voldoende parkeergelegenheid, toiletgebouw bij jachthaven 100 m verderop, toegang tot prachtige kanoroutes over het Uitgeestermeer en door de polders.

De tewaterlating van de boten gaat daar perfect en rond 10:30 uur zitten we allemaal in onze boot en varen we onder de A9 door, eerst naar het westen om met een lus weer onder de drukke weg door te varen naar het oosten, richting Westknollendam. Windje in de rug, zonnetje in het gezicht, wat een genot. Gelukkig heb ik me ingesmeerd.

De rietkragen zijn nog laag dus hebben we mooi zicht op de groene weilanden. Zoals clubfotograaf/penningmeester/FB-moderator Dré al zo mooi op de KVS-app beschreef: met tientallen spelende hazen, futen, kieviten, grutto's, en grauwe kiekendieven... Het leuke van zo’n gezamenlijke tocht vind ik dat je iedereen even kan spreken. Dan vaar je weer naast die, dan weer naast die. Dat maakt het echt gezellig.

Bij De Woudaap genieten we van een pauze. Deze molen uit 1651 staat daar voor het bemalen van 710 ha polder. Op de dijk staat een bankje maar daar is het best winderig, onderaan de dijk zitten we lekker in de luwte en in het zonnetje. Bovendien hebben we zo een prachtig uitzicht op de molen.

De ongetrainden hoor ik totaal niet klagen over lamme armen (respect!). Toch splits de groep zich en gaan zij dezelfde (?) mooie route terug begeleidt door Arjan Zwetsloot (of was het Robert?). De diehards die in de winter hebben doorgevaren tillen de kajaks over de dijk en vervolgen hun ‘weg’ naar het noorden voor wat extra kilometers. Zij worden begeleid door Robert Zwetsloot (of was het Arjan? – je weet het nooit).  

Wel even oppassen als je weer de boot wil instappen bij de steiger. Voor je het weet schuift de boot eronder en lig je in het water…

Het tempo gaat iets omhoog zodat beide groepen ongeveer gelijktijdig bij de auto’s zullen aankomen.

Na de Markervaart, de Enge en Wijde Stierop zien we rechts van ons het Alkmaarder- en voor ons het Uitgeestermeer liggen. We gaan linksaf, de Buiten-Crommenije in waar we nog twee  keer overdragen voor we bij het Zwaansmeertje komen.

Een groepje vogelaars dat door verrekijkers staat te turen – net als we de laatste keer overdragen – leerde me dat je de kiekendieven makkelijk herkent aan de V-vorm tijdens de vlucht. Zo leuk!

Nog even de Molensloot door en we zijn weer terug bij de parkeerplaats.

De andere groep geniet al lekker in de luwte van een aantal containers op de parkeerplaats van het zonnetje. Gauw terug naar het fort, bootjes netjes terug in de rekken, dan is er nog tijd om even met een drankje in de hand na te praten over deze gezellige tocht.

Dank voor deze mooie dag activiteitencommissie, we hebben genoten van de tocht en elkaar!

Marga Mulder

Tochtje Markermeer

Spontane actie's van clubleden resulteren vaak in mooie kano belevenissen. Zo ondstond half oktober het plan om met een man of 6 naar het Markermeer te rijden en bij het Paard van Marken een rondje te varen. Altijd mooi dat varen op groot water, genieten!

Weekendje kaag 2021

op 17,18 en 19 september zijn we weer met een heel stel clubgenoten naar de Kaag gevaren, dat is een soort jaarlijkse traditie aan het worden. Nog lekker even weg met de tent en velen varen met bepakking. De eerste avond lekker koken bij de tent, dag twee een tochtje door leiden gevaren en dag drie weer terug naar de club varen. geniet van de foto's

11-Stedentocht 2021

Zondag 15-08-2021 van Franeker – Burdaard ca. 35km

Early Birds. Anja was er 06:30 en we hebben er zin in! Goan erveur!! Koffie met Petra en Robin in Zurich, leuke tent met grappige tafel van fiets en oud brommertje, heel crea. Op naar Franeker bij kanoclub Onder de Wadden. Brengt de herinnering terug van de Non Stop waha. Het was een best pittige eerste dag met stroperig varen door de slootjes en ik dacht totaal 39 km. Camping Burdaard is geinig en heeft een hele hoge kant, de zwaar beladen kayaks op de kant slepen ging best goed. Milco was boodschappen doen en kwam ons verrassen met een door hem gemaakte culinaire Pasta di Milco, helemaal top natuurlijk na de 1e dag. De weersvoorspellingen zijn veel regen en wind brrrr.

Fantastisch 11Steden t-shirt gekregen van Petra met routekaarten Te attent en Te lief gewoon! WE LOVE PETRA

Maandag 16-08 van Burdaard – via Dokkum naar Leeuwarden ca. 35km

’s Ochtends in de regen eten en tent opruimen en op naar Dokkum (10km) waar we koffie met oranjekoek namen. Regen regen en hup de boot in 10km terug langs Burdaard naar de Barthlehiem brug met hoge uitstap waar ik foto’s van platliggende kayakkers scharrelend in hun luiken. We hoorden hard lawaai en de brug van Barthlehiem werg geschraapt door een grote boot en na grondige inspectie van Robin bleek dat er schade aan de brug was.

Op naar de tegeltjesbrug waar ik na lang zoeken Jan Kokmeijer (voor sommige een bekende) gevonden had en met hem samen op de foto sta die ik hem ga sturen. Als toetje na alle windvlagen, wind en regen kregen we nog de Bonkevaart. Tjiesus I Hate Bonkie, volle wind recht voor onze knar en ja dan heb ik het over windkracht 7 met uithalen naar 8 zucht… Daarna nog via prachtige route (wel lang, voelde mijn armen steeds zwaarder worden) naar de geweldig mooie camping Taniabrug die Petra weer had uitgezocht. Voelde bijna als Zweden direkt aan het meertje met je tent. EN verrassing Deel II want daar stond Wiep (de zus van Anja) met heerlijke tapa’s, de weduwe Joure en wijntjes op ons te wachten. Wat een feestje! We zouden aan de BBQ maar teveel wind en regen. Gelukkig konden we schuilen in de grote boerderij waar we ook de gehaalde wok maaltijd hebben gegeten. Tent van Wiep stond te fladderen in de wind (inmiddels storm tot 9) en Robin heeft m windproof vastgezet, fijn Robin altijd heb je wel een goeie tip of oplossing!                      

Dinsdag 17-8 van Leeuwarden via Sneek naar IJlst ca. 36km

In Sneek zijn we nog even door de stad gevaren langs (en met je boot onder) de fontein. Dan Zoek Zoek Zoek waar is de ingang van de camping Geeuwpolle. De ‘geheime’ camping was onzichtbaar door het overwoekerde riet waar we doorheen moesten varen alwaar de spraakzame en goedlachse boer ons stond op te wachten. We mochten zelf een plek zoeken tussen de verlaten campinghuisjes/caravans. Na kokkerellen bij de tent (Marga had heeel veeel boodschappen gehaald) koffie gedronken in IJlst tegenover de oude schaatsenfabriek.

Woensdag 18-08 van IJlst via Sloten naar Stavoren ca. 40 km

Early Bird via Slotermeer met heerlijke golven naar Marina Stavoren. Iedereen had een Grutte Laitsje op zn gezicht op het meer. Helaas smaaktje het na het meer niet meer naar meer…. Zucht wat een eind, dachten iedere keer de Marina te zien maar helaas we moesten eerst nog langs 3 andere havens. Twee gasten op een zeilbootje wilden ons een sleepie geven maar wij haalden ze later bij de brug weer in hihi. Een passant zeiler vroeg waar we heengingen en waar we vandaan kwamen, hij was Impressed yessss. Op de Marina kwamen nog meer kayakkers aan en na een kletspraatje met hun een heerlijk luxe warme douche. Helaas (nou ja helaas) te veel wind om te koken dus een hapje gaan eten in t dorpsrestaurant waar Marga de zeer leuke jonge ober zo gek maakte met haar vragen dat hij z’n dienblad met glazen over haar heen liet vallen. Na het toetie met in likeur gedrenkt suikerbrood zijn we langs de dijk teruggelopen. Langs gekleurde huisjes a la Curacaou maar dan alleen kouder, gingen we terug onze vochtige tentjes in.

Donderdag 19-08 van Stavoren via Hindelopen en Workum naar Bolsward ca. 32km

De Early Birds waren natuurlijk als eerste vertrokken na een trage start van Marga, arme Marga ik had met haar te doen, dappere doorzetter ging als een speer, veel beter dan dat ik m de eerste keer deed. Weet hoe zwaar het kan zijn op tijd alles weer in je boot te hebben en met armen zo zwaar als die van de Hulk de eerste 10 minuten te peddelen.

Regen Regen Regen en Wind veel Wind. Nat en verlangend naar soep door Hindelopen gelopen J. Helaas de wat stugge Hindeloopse had alleen nog taart op t menu, de lunch was nog niet klaar. Geen soepelicious L Op naar Workum de stad van Joopie Huisman. Jaaaa Moesterdsoep met zamsnippers, smaaktje verrukkulluk!! Vier gingen er shoppen en bj 2 charmante frieske poppes een kadootje voor Wiep gescoord die jarig was Oant Moarn. Ik bleef lang kletsen met de dames en was Anja, Marga en Robin kwijt. Peet d’r geduld werd weer eens op de proef gesteld aiaiai caramba. Na kletspraatje (uit de Achterhoek) met de Zwarte Beer (dacht eerst bruine beer maar dat blijkt iets anders te zijn…) op naar Bolsward. Tijdens de rit 1 afslag verkeerd waar Marga Anja en Robin een jochie hielpen om zjn vastgelopen dobber uit de modder te bevrijden.

Soms kan je zooooo blij zijn een paar huizen te zien na een zware stroperige rietkraagtocht. In Bolsward scheen de zon en gingen we shoppen. Achter de voetensteunen is nog wel een plekje. Prachtig midden in de stad aangemeerd en Petra zag de organisator van de Non Stop varen. Wist tot nu toe niet dat Petra een volger is en met Marga rende ze hem zwaaiend tegemoet, te grappig, hij hoorde ze en zwaaide terug. Terrasjestijd bij de boten. De rondvaartman was agressief en onaardig tegen Marga toen zij hem charmant vroeg of hij iets verderop wilden gaan liggen omdat hij tegen haar roertje aanlag. WE KNOW PLACES WHERE NOBODY WILL FIND YOU….. (voor de kenners). Slapen bij het voor sommige welbekende lege zwembad waar we een gestrande Dajakker met polsklachten, genaamd Chris van de groep van Hessel (die ook gestopt was geloof ik) aantroffen. Zeer veel regen, zeer nat gras en ook koud onder de schutkleur tarp van Robin naast een live voetbalwedstrijd alwaar ik mijn dip a la man met de hamer had. Ik wilde de pijp aan Maarten geven en een taxi bellen om mijn kayak op te halen waaahhh uitgeput en geen honger, maar Robin zei dat Anja mij wat te eten moest geven en zij maakte een crea marokaanse avocado soep. Petra kreeg haar nichtje met haar man nog even op bezoek, heel leuk.

Vroeg de natte tent in die steeds zwaarder wordt in Luikie 3. Alles nat en klam en koud KEEP MOVING soms vraag je je af waarom vind ik dit leuk.

Vrijdag 20-08 van Bolsward via Harlingen naar Franeker home sweet home alabama

Oh ik geloof dat ik een dag door elkaar heb gehaald maar dat mag de pret niet drukken en weten de lezers dat niet. Het is DROOG en we gaan naar het startpunt. Ineens is dat heel snel en heel jammer.

Rob en de dochters van Petra stonden ons op te wachten Waanzinnig lief met een Fries paspoort en een mooie fles Drentse koffielikeur. Rob en girls Dankie Dankie voor deze geweldige binnenkomst. Mission Complete….

# Petra dank je voor je geweldige voorbereiding en uitzoeken van de diverse leuke campings

# Robin bedankt voor je goeie tips en voor af en toe de zweep erover tijdens het varen

# Marga bedankt voor je positieve gezelligheid, je bent een tijger alhoewel we nog nooit een tijger in een kayak hebben zien varen

# Anja zoals altijd bedankt dat je mijn steun en toeverlaat bent en nog steeds naast me wil liggen in de tent

# Milco en Wiep bedankt voor jullie culinaire en mentale steun, much appreciated

HET WAS EEN MOOIE WARME REGENACHTIGE WINDY PITTIGE LANGE EN TOCH OOK KORTE 11-STEDENTOCHT

EN GEWELDIG DAT WE HET MET ZN VIJVEN ZO GEZELLIG HADDEN

      Belinda                                                                                                                                      

Najaarstocht september 2020

Net voor het samen buiten sporten weer aan banden werd gelegd bedacht de Evenementencommissie nog een mooi gezamelijk tochtje, wat zonder vervoer en transport van boten voor een ieder goed te doen was vanaf het fort en waarbij we op het water genoeg afstand van elkaar konden houden, maar zo toch een mooie dag konden hebben samen. Varend richting brouwerskolkje, op de grens van Haarlem en Overveen, kom je langs alle mooie plekjes die Haarlem aan vaarwater te bieden heeft. Door de stad, langs het Statenbolwewrk, richting duingebied, alwaar een kleine pauze werd ingelast met op de terugweg een rondje door de prachtige Haarlemse grachten te varen. Je hoeft niet ver weg om toch een heerlijke dag te hebben samen!

20 juni, openingstochtje 2020 naar Westzaan

Met alle Corona maatregelen van dit voorjaar kwam ons vaarseizoen iets later op gang dan gebrukelijk. Maar ook nu vond de evenementencommissie mogelijkheden voor een prachtig afwisselend tochtje naar en door Westzaan. Varen in je eigen achtertuin, hoe is het mogelijk dat we daar nog niet eerder gevaren hadden. Omdat vervoer met elkaar in de auto lastig was ging een deel van de deelnemers op de fiets naar het opstappunt. Voor hun reed er een auto met kanotrailer om de boten te vervoeren. Voor degene die graag wat verder varen was er de mogelijkheid om naar het opstappunt toe te varen. Met een man of 8 zijn we morgens om 8.00 uur vanaf het fort varend richting Noordzeekanaal en de sluis bij Nauerna gevaren, om daar om 9.00 geschut te worden. Om Half 10 troffen we de rest van de groep al fietsent langs het Nauerna kanaal. Ook de tocht die gezamelijk gevaren werd door de polders van Westzaan was genieten. De prachtige houten huisjes, kerkjes en mooie bruggetjes. Hier gaan we zeker nog eens heen!

Clubweekend Bolsward 2019

In het weekend van 21 tm 23 juni hebben wij ons clubweekend gehouden in Bolsward. Wat troffen we het met het weer, en de vele activiteiten in de stad!

Op vrijdag avond speelden er door de hele stad muziekbandjes, waar een 200 tal bootjes over de grachtjes langs voeren. En juist, voor onze tent op de stijger van 'Stadscamping Bolsward', stond één van die bandjes! Life muziek tot laat in de avond, heel sfeervol!

Op zaterdag zijn we met 19 deelnemers gaan varen. Het eerste deel van de tocht met z'n allen, afwisselend door kleine smalle slootjes, bredere kanalen en kleine meertjes. Halverwegen is de groep gesplitst voor een aantal deelnemers die iets verder wilden varen en de andere die de dagtocht van 21km een prima afstand vonden. Zo was er voor elk wat wils.

In de Avond hadden wij het genoegen aanwezig te kunnen zijn bij de doorkomst van de zwemelfstedentocht van Maarten van der Weijden! om 22.45 stonden we met vele anderen Maarten aan te moedigen langs de grachten van Bolsward, wat een happening!

Op zondag zijn er nog twee tochtjes gevaren van zo'n 18 en 22 km, voordat we weer huiswaards togen. Dit alles met volop zon en zo'n 25c maakten dat we een bijzonder weekend hebben genoten.

Bedankt allemaal!

Tweede kanotocht seizoen 2019

Op de Linge

De tweede kanotocht van seizoen 2019,  zaterdag 18 mei op de rivier de Linge, was - wederom - een groot succes. Alles zat mee: het weer was prachtig (terwijl het de dagen van tevoren echt miserabel was), de tocht was schitterend mooi en het was erg gezellig.  Ook de organisatie was zeer efficiënt: we waren – net als bij de openingstocht - met een grote groep (17 personen), en toch reden we al om 10 over half 9 bij Fort Zuid weg. Voor vertrek kregen we tekst en uitleg over de te varen tocht – we zouden drie maal bij stuwdammetjes de kano’s over moeten dragen - en we mochten – zeer democratisch - kiezen voor de korte of de lange versie van de tocht, want op grond daarvan zou het beginpunt bepaald worden. Er werd overtuigend gekozen voor de korte tocht, die uiteindelijk zo’n 16 kilometer bleek te zijn. 

De tocht was bijzonder omdat we deze keer eens geen rondje zouden varen, maar van A naar B, dat wil zeggen: van Avezaath (bij Tiel) naar Buren. De organisatie  had voor het vervoer een handige oplossing bedacht. Alle auto’s en kano’s reden eerst naar Avezaath, vervolgens laadden we de handel af en reden alle vier de auto’s en chauffeurs naar punt B, om vervolgens met z’n vieren in een auto terug te komen. Dat was relatief goed te doen omdat de afstand per auto in 12 minuten te overbruggen was (met dank aan de chauffeurs). Terwijl de chauffeurs  onderweg waren, lag de rest van het gezelschap languit in het gras langs de waterkant. Het zonnetje kwam voorzichtig tevoorschijn - zonnebrand werd gesmeerd,  petjes opgezet, en er werd getwijfeld over wel of niet dat shirt met lange mouwen aan te trekken! 

Even na half 11 lagen al de kano’s in het water en konden we vertrekken.  Helaas veroorzaakte ikzelf toen wat oponthoud. Omdat ik ongeveer als eerste met de kano op het water zat, had ik een steuntje gezocht bij een steiger. Die steiger bleek aan een grote tuin te grenzen en plotsklaps – juist toen iedereen  op het water was – kwam er uit die tuin een enorm grote bruine hond (een labrador, denk ik) in volle vaart op me afgestoven. In een reflex maakte ik een schrikbeweging en ja hoor, mijn kano sloeg om! Gelukkig was het water niet koud en niet diep, en de clubgenoten heel behulpzaam. Arjan leegde mijn kano en ik kon terugvaren om op het startpunt droge kleren aan te trekken (gedeeltelijk van Petra geleend). Het belang van reservekleding meenemen was weer eens bewezen.  

Ondertussen waren de anderen naar het eerste stuwdammetje gekanood (2 km verderop), waar we ze inhaalden terwijl ze nog bezig waren met het overdragen van de kano’s. De eerste stuw was bij een kleine camping, waar de eigenaar bij de ‘verkenningstocht’ niet heel gelukkig had geleken met het idee dat 17 mensen met 17 kano’s over zijn terrein zouden struinen. Maar ook daar had de organisatie een ‘oplossing’ voor: Petra was zo attent om een aantal authentieke Haarlemmerbiertjes mee te nemen om de man gunstig te stemmen. En dat leek een goede actie te zijn. 

En wat is de Linge mooi! De rivier meandert door het groene landschap, tussen de akkers en weides door; de bermen staan vol bloeiende bloemen – koolzaad, fluitenkruid, gele iris. We zien eendenparen die hun best doen hun jongen bij zich te houden en ons – het gevaar - af te leiden door ontzettend veel kabaal te maken; een ooievaar die onverstoord op zijn nest staat; en een buizerd op een weidepaal. Kortom, een waar genot om op de Linge te kanoën. Een voordeel van de stuwdammetjes is ook dat de rivier nauwelijks gebruikt wordt door andere (motor)boten, want die hebben dus maar een beperkte actieradius.

Bij de tweede stuwdam hebben we gepicknickt. De zon was inmiddels lekker warm. Kopjes koffie en thee werden gemaakt en uitgewisseld, broodjes gegeten, de stijve lijven gestrekt, de blazen geleegd en zoetigheid – nieuwe energie – uitgedeeld. Na zo’n 3 kwartier gingen de kano’s weer te water om aan de tweede helft te beginnen. We passeerden nog eenmaal een stuwdammetje – efficiënt droegen we in no time de kano’s over. Nogmaals dank aan de sjouwers van het gezelschap, die een groot deel van deze taak op zich namen.

We kanoden door tot Buren, een mooi middeleeuws stadje met heuse stadsmuren. We hebben de kano’s op de kant getrokken en de meesten zijn nog even het stadje ingelopen. De Italiaans ijsverkoper heeft een moment van ongekende topdrukte gekend en ook de klandizie van de plaatselijke wolwinkel verdubbelde op de anders zo rustige zaterdagmiddag. Daarna zijn we naar het eindpunt gevaren (in feite weer een klein stukje terug); de hele handel werd weer op de kanokarren geladen, de truc met de auto herhaald en tot slot reden we terug naar Spaarndam, waar we rond half 7 aankwamen. Beetje moe (vooral van het vroege opstaan) en zeer voldaan. Het was een mooie dag. Dank aan allen die dit mogelijk maakten.

Trudie Gerrits

Openingstocht 2019

7 April voeren wij met 19 deelnemers de openingstocht in en door Alkmaar. Enkele deelnemers uit de kop van noordholland melden zich op het opstappunt, met de overige 16 deelnemers, twee bijna volle kanokarren en nog een paar boten op het dak voegden wij ons rond 9.15 uur bij hen. Dat boten laden gaat steeds sneller, TOP!

Wat troffen we het enorm met het weer! Zonnig weer, 20 graden en weinig wind maakte dit tot een hele realaxte tocht en een erg gezellige dag.

Hoe gezellig zie je in het foto verslag onderaan dit stukje. Mocht je je nu afvragen wat we hierboven aan het doen zijn? Er moest even gekeerd worden voor een groepsfoto met een mooie achtergrond. Het duurde even voordat iedereen dat voor elkaar had en leverde een mooie zwalkende sliert kano's op in een niet al te breed grachtje. gelukkig hadden we even geen tegenliggers.

Het was een mooie en zeer afwisselende tocht langs rietkragen, vaartjes, geurende bollenvelden en door de pitoreske grachtjes van de mooie binnenstad van Alkmaar.

Dank Roos voor het uitzoeken en Robert en Jan voor het voorvaren. We hebben een top dag gehad!

Brugse kayakdoortocht + nocturne 2019

Zaterdag 16 maart 2019.

9.30 uur, windkracht 6, 2 kano's op het dak en vingers crossed. Wat een weer.. onderweg naar Brugge voor de Nocturne van de Brugse Kano Klub. Why. Omdat Petra gezegd had dat het leuk was en omdat het kan . Een avondtocht over de middeleeuwse Reije (grachten) van Brugge. Die kans komt niet vaak voor. Gelukkig wacht ons een b&b. Kamperen met dit weer is alleen voor bikkels. Wij, Robert en Arjan worden vergezeld door onze echtgenotes Ellen en Lisette. En wat is een mooier excuus voor een lekker warm bed, bad en ontbijt.

12.30 uur. Bij de grens. Kennis gemaakt met 120 man van No Surrender. Kano's liggen nog op het dak en de koffie was lekker. Nog ff 149 km karren.

13.05 uur. Phoe wat een rit. Weet niet of dat nou zo leuk is 268 km met 2 windkracht 6 vangers op het dak. Robert was wel opvallend stil. Maar niet klagen we zijn er, onze feeërieke Hoeve aan de Westdijk 17 te Oostkamp. Hiervandaan kunnen we vanavond zo het water in. 4 km tot startpunt. Hopelijk gaat de wind wat liggen. Nu eerst shoppen in Brugge.

16.00 uur. Nog steeds dikke windkracht 5. Besloten toch maar te vertrekken bij de club en niet bij de b&b.

18.30 uur. Wind gaat goedkomen en neemt af. Bij de kanoclub is ruime parkeergelegenheid gemaakt vlak langs het water. Wat een drukte. We zijn niet de enigen die nieuwsgierig zijn naar Brugge by night. Vanaf het startpunt is het ongeveer 1.5 km naar de overdraag de stad in. Eerst op een wiebelponton. Dan een trappetje op. Stukje lopen over sluis. Trappetjes naar beneden hoofd stoten wiebel ponton en weer de boot in. Brugge , here we come. Ik zit in een sprookje. Oude statige gebouwen, kerken, pakhuizen en woningen. Spiegelend in het water. Op de achtergrond het beiaard van het Belfort. En... omdat we als een van de eerste weg zijn de Reie voor ons bijna leeg. Zoals elke eerste keer. Dit gaat lang blijven hangen in het geheugen. Varen op de Reie is geen rondtocht. Je gaat heen en weer terug. Als we omkeren zien we de horde kanovarend belgie' op ons afkomen. Niet alleen de keurig vereniging opgevoedde peddelaars maar ook die van wie de kano of kajak stuk is en alleen linksaf gaan. Links of rechts houden zit er vanavond even niet in. Gewoon blijven lachen en zwaaien. Groeten en ontwijken. Wat een top evenement. BRUGGE is mooi.

Terug gaat snel. Met de overstap hebben we geoefend. Ondanks de aantrekkende wind (tegen) zijn we rap terug. Lisette en Ellen komen gelijk met ons aan bij het vetrekpunt en zij hebben Brugge geheel op hun eigen manier verkend. Nog even een biertje en terug naar de b&b. Lekker slapen.

S'morgens word ik wakker in mijn kuil. Heerlijk geslapen en prima kamer. Het weer is stukke beter en de wind is gaan liggen. We varen vandaag de 4 km naar het startpunt. Maar eerst ontbijt. Conchita heeft haar best gedaan en de tafel staat vol lekkers en gezond. Heerlijk verwend. Tijdens het eten zien we door het raam een twintig tal kano's voorbij komen die de 20 km varen over het kanaal. Toch minder als dat we verwacht hadden. Omgekleed, afscheid genomen van b&b met dikke knuffel van Conchita en onze dames gedag gekust. Die zien we einde van de middag weer. Het kanaal naar Brugge is recht en breed, punt.

Bij het startpunt aangekomen moeten we nog tot één uur wachten voor vertrek. Gelukkig is er koffie en een heerlijk zonnetje. Wat een geluk. Ook vandaag vertrekken we als een van de eerste. Op de Reie zien we dat er vandaag een extra element is toegevoegd. Nu varen de rondvaart boten ook. En ook vandaag zijn er veel links of rechts draaiende kano's .Heel veel (huur) kano's en kayaks tot 8 persoons, wildwater, freestyle, opvouw, opblaas boten. Individuen, gezinnen, verenigingen, vriendengroepen, jong en oud en zelfs enkele dappere chinese toeristen. Noem het maar op. Volgens de brugse kano klub is varen voor iedereen. En misschien is dit maar goed ook. BRUGGE is mooi. Vandaag alleen iets minder mooi. Het mooiste stuk van 800 meter met het oudste deel van Brugge is te smal en vandaag alleen toegankelijk voor rondvaartboten. Wat ben ik blij dat we dit gisteravond wel hebben gedaan. Het was de slagroom op de taart en de kers in de appelmoes. Halverwege de middag heeft de zon het wel gezien en meldt de regen dat het tijd is om naar huis te gaan.

15.30 zijn we terug. De warme tent, braadworst en chocomelk staan al op ons te wachten. De B.K.K heeft het goed voor elkaar. Mooi clubhuis, locatie en een grote groep enthousiaste vrijwilligers. Chappeau. Nu nog even wachten op de dames en dan laagvliegend naar huis.

Top gezelschap. Top evenement Top weekend.

De brugse kayakdoortocht is een jaarlijks terugkerend evenement van de Brugse Kajak Klub op de derde zondag van maart over de Brugse Reie die normaal niet toegankelijk zijn. De lengte is 10 km. Vanwege hun 35 jarig bestaan was dit jaar de zaterdagavond doortocht toegevoegd. De tocht is gevaren door Robert en Arjan met als lieftalig backup team Ellen en Lisette.

Non-Stop Elfstedentocht

7 en 8 september werd de non-stop elfstedentocht weer gevaren. Petra kon de verleiding niet weerstaan daar nog een keer aan mee te doen. De weerverwachting varieerde erg in de week voorafgaand aan de tocht, maar slechter als vorig jaar kon het toch niet worden dachten we nog. De zon liet zich inderdaad wat meer zien als vorig jaar, maar de wind hadden we van Dokkum tot Stavoren pal tegen. En met een windkracht 5 en in de nacht zelfs 6 was dat best pittig. Vooral de golven en heftige regen op het Slotermeer midden in de nacht vormden een behoorlijke uitdaging, maar ook de vele uitvallers onderweg en het daardoor wisselen van teams was lastig aan deze tocht. Van de 19 gestarte deelnemers zijn er 7 uitgevallen en dus maar 12 over de finisch gekomen. Dankbaar en trots dat het dankzij de steun en af en toe een zetje van mijn geweldige back-up team Robin en Jan toch gelukt is hem uit te varen. Mannen, super bedankt!

Elfmerentocht

6 juli hebben Anja, Belinda, Robin en Petra de 1e dag van de 11 merentocht meegevaren. Een prachtige tocht van 70 km vanuit Heeg over de kleine meren boven die plaats, via de fluesen richting Stavoren. In Stavoren de sluis uit en over het ijsselmeer op zoek naar een overdraagpunt over de dijk richting de Luts. Daar volgde twee kilometer wandelen met de kano, waarna de tocht voortgezet kon worden via de luts en het Slotermeer richting onze kampeerplek in Heeg. Een prachtig afwisselende tocht. Super trots dat we hem alle 4 hebben uitgevaren. We hebben een heerlijk weekend gehad met erg mooi weer. Genieten in Friesland!

De Angstel? Ja, de Angstel!

Lentetocht 26 mei 2018

Op 26 mei was het zover: onze eerste kajaktocht!
De Angstel, waar ligt die rivier? Nooit van gehoord! Goed dat duidelijk vermeld werd in de uitnodiging door de organisatoren dat het niet ging om de Amstel. Dus even zoeken op Google maps en ja hoor, we zouden Abcoude onveilig gaan maken met een grote groep en vandaaruit een 14 km lange tocht gaan maken.

Voor nieuwe leden, waar Job, Marion en ik onder vallen, even spannend. Zouden we de 14 km wel halen?
Die ochtend waren Job en ik al vroeg bij het fort. Maar tot onze verbazing waren de organisatoren al bijna klaar om te vertrekken. Clubkano’s en privékano’s waren al opgeladen op de aanhangwagen. Toen wij onze wagen vol met enthousiaste leden het terrein afreden op deze schitterende dag keken we tegen de achterkant van de kano’s op de aanhangwagen. Een genot voor het oog- al die kleuren van de kano’s fel afstekend tegen de helder blauwe hemel.

Bij Abcoude realiseerde ik mij ineens dat het helemaal niet zo eenvoudig is om met zoveel man aan te komen met auto’s en kano’s, een plek te vinden om alle kajaks en spullen af te laten en dan ook nog een goede plek te vinden waar we te water konden gaan. Maar gelukkig was alles goed voorbereid (onze complimenten aan Arjan, Robert, Roos en Petra) en lagen we binnen no time in het water.

Vanaf de vertrekplaats kajakten wij gelijk de rust in. Het wijde water wachtte op ons, mooie stroompjes aan beide kanten begroeid met waterlelies, kanaaltjes waar we zo in de achtertuinen van de bewoners konden kijken. We ontdekten dat er een heel andere wereld bestaat: de wereld bezien vanaf het water. En wat is die mooi. Wat is Nederland prachtig!

Tijdens de tocht voelde ik ineens dat ik in een bepaalde cadans ging kanovaren en dat voelde heel goed. Denkend aan de instructies die we tijdens de beginnerscursus kregen van Robin, Leen en Els, gleden we door het water in de nieuwe clubkano’s. Onderweg heerlijk geluncht aan de waterkant en aan het eind van de tocht in het centrum van Abcoude ijs gegeten met zicht op het water.

Een bijzonder mooie lentetocht om op terug te kijken! En die 14 kilometer… prima te doen!
Denise Rosenhart.

Wezer marathon

6 mei 2018 is de 135 km Wezer marathon gevaren door twee clubleden. Prachtig weer hadden ze. En het landschap is ook erg mooi! Om 6.00 uur in de sluis voor de start, toespraak door de burgemeester en dan heerlijk varen. Het eerste uur nog knap fris met de mist, maar als de zon eenmaal doorkomt word het snel warm en kunnen we in t-shirt verder. Na 12 uur peddelen komt het eindpunt weer in zicht, TOP tocht! Zeker een aanrader voor de kilometervreter. al hoort de 50 of 80 km ook tot de mogelijkheden voor een volgende keer. Hierbij een foto impressie;

Non Stop Elfstedentocht

In barre weersomstandigheden is de non stop elfstedentocht 2017 uitgevaren door Robin, Frank en Petra. Wat een prachtig avontuur was dat en hoe gaaf dat we samen konden starten en ook samen weer konden finischen! Dit alles mogelijk gemaakt door ons fantastische Back-Up Team; Bellinda, Els, Jan en Leen. Jullie zijn echt toppers!

Lichtjestocht door de KVS, HKV, Trekvogels en Waterwolven

Eindelijk was het zover, de lichtjestocht in samenwerking met de HKV, Trekvogels en de Waterwolven. De KVS vaart rond 20.00 richting de trekvogels, waar de twee groepen zich samenvoegen en gezamelijk richting stad varen. Rond 21.00 is bij de verfrollerbrug afgesproken met leden van de HKV en de Waterwolven. Gezamelijk varen we door de stad, wat ook vanaf de wal niet onopgemerkt blijft. Veel leuke reacties van mensen langs de kant, maar ook voor de leden van de verschillende verenigingen een leuke gelegenheid elkaar wat beter te leren kennen. Een kleine foto-impressie gemaakt door Matthieu Besteman, toont dat deze tocht wel eens een blijvertje zou kunnen zijn. 

Luilak tocht

Op luilak ochtend even na acht uur gaat een groepje kanoers van onze vereneging te water voor een barre tocht door de stad Haarlem, voor een bezoek aan de traditionele luilakmarkt, maar dan vanaf het water. Even na de Schoterbrug begint het heel licht te miezeren, daarna wat harder en in de stad worden de regenjacks aangetrokken. Hier komen we van het Bolwerk en schuilen onder de brug bij de Nieuwe Gracht. Op de terugweg, bijna weer bij het fort, werd het droog. Ondanks het vocht toch een leuke tocht en we hebben besloten om er een traditie van te maken. 

Voorjaarstocht, Vinkeveense plassen

Heerlijk gevaren tussen de talloze eilandjes op zaterdag 13 mei op de Vinkeveense plassen. Het voorspelde onweer bleef gelukkig uit. Na afloop nog even lekker nagenieten bij ons gezellige clubhuis, lekker in het zonnetje!

Openings tocht 2017

Zondag 9 april hebben we met 18 KVS-leden genoten van een mooie openingstocht rond Sluispolder en Wervershoof. Het weer liet zich van zijn beste kant zien en was met 21 graden bijna zomers. Geniet mee met onderstaande fotoimpressie

Een bijzondere afsluittocht door Naardervesting

Varen op zee

Gesignaleerd op zee: Zomaar op een zaterdagmiddag ergens aan de kust tussen IJmuiden en Zandvoort zijn een paar kajakkers gesignaleerd die er een sport van maken om zo nat mogelijk te worden. Letterlijk op een steenworp afstand van het strand, of beter gezegd in strandtaal een “ frisbeegooi”, bleken 7 kajaks van de KVS de meest vreemde capriolen uit te halen. Sommigen lieten het liefst de onderkant van de boot zien, overigens onvrijwillig, maar anderen surfden en speelden met de branding alsof het hun beste vriend was. Wat een genot om te zien en vooral om te doen. Duidelijk te zien dat hier op geoefend was. Beetje investeren en dan maak je weer eens wat anders mee. Kanosport in al zijn facetten! Een ander facet van dit dagje Zandvoort aan Zee.....terug bij het fort ben je wel even bezig alles uit te spoelen, maar ja...dat hoort erbij.

Midzomernachttocht

Op zateragavond 25 juni organiseerde Roos een midzomernachttocht door Haarlem. Dat was vanaf de wal vast een mooi gezicht; een grote groep kanoërs met lichtjes. Wij hebben in ieder geval genoten, dat zie je wel aan de foto's!

Nog even nagenieten van het feest met meer foto's!

Zie hoe mooi en gezellig de openingstocht rond Ilpendam en Monnikendam was!

Een uitgebreid verslag vind je in de nieuwsbrief van april.

Afsluittocht op het Uitgeester- en Alkmaardermeer 

Zaterdag 3 oktober verdrongen zich 12 enthousiaste leden om ervoor te zorgen dat hun kano een goed plekje op de trailer kreeg. Alles ingepakt en in orde, op naar de locatie voor de afsluitingstocht.

De evenementencommissie had deze keer gekozen voor een tocht op en rond het Uitgeester- en Alkmaardermeer. Snel afladen bij de kanovereniging Jason en onder een stralend zonnetje en nagenoeg windstil weer gleden de bootjes richting het open water. Wat een genot om met dit weer vanuit een lommerrijk vaartje opeens het grote water van de Krommenie op te varen. 

Peddelend, keuvelend en vooral genietend van deze prachtige herfstdag plotseling een hindernis: Overdragen geblazen om het Uitgeestermeer te bereiken. Middels een prachtige voorziening bestaande uit grote rollen bleek dit een niet al te moeilijke klus en minuutjes later ging het weer verder.

Kanoën maakt hongerig, een bekend gegeven. Bekend gegeven is ook dat er altijd enkele leden zijn die in de “kombuis” van hun kano de meest lekkere zaken tevoorschijn weten te toveren. Ook deze keer bleek verse appeltaart op het menu te staan en in no-time waren de bordjes leeg.

Verder zwervend over het bijna rimpelloze water van het Alkmaardermeer lagen enkele zeilboten bijna roerloos te dobberen. Kennelijk bleek dit de zeilers niet echt dwars te zitten, zo groot is het dit meer nou ook weer niet en van deze topdag wil iedereen zo lang mogelijk genieten. Vooral een traditionele tjalk trok de aandacht en eerlijk is eerlijk, het zijn prachtige schepen. 

Via het Kogerpolderkanaal en de Markervaart werd de volgende overdraagplaats bij Westknollendam bereikt. En gelijk een prachtige plek voor een lunch. Koffie, thee en broodjes later weer verder door Krommenie en toen werd het toch nog even spannend. Linksaf, rechtsaf, nee toch maar linksaf. Steeds weer dikke pret als uit een labyrinth van vaartjes de juiste gekozen moet worden. Maar het komt altijd goed en maakt de tocht alleen leuker.

Een prachtige tocht was het die na thuiskomst bij het vertrouwde fort weer traditioneel werd afgesloten met heerlijk pannenkoeken. Heerlijk voor degenen die aanwezig waren, jammer voor degenen die deze geweldige dag aan zich voorbij hebben laten gaan. Volgend jaar staat hij vast weer op het programma. Op een andere plek gevaren maar met dezelfde lekkere afsluiting.

En het bleef nog lang gezellig.....

Veluweralley 2015:

Dit jaar gingen wij (Petra&Roos) ervoor, gezamenlijk de 100 km. van de Veluwerally varen. De maandag voor de start bleek de waterstand van de IJssel te laag voor een grote gezamenlijke start, maar met een laag water scenario kon het evenement gelukkig toch doorgaan. De 100 km start gewoon vanuit Giesbeek bij Arnhem, de 50 en 35 km moesten nu echter in Deventer starten, waardoor het de avond voor vertrek een stuk minder gezellig was in Giesbeek, waar alleen de 100 km vaarders starten. En dat waren er niet zo veel. Maar dat mocht de pret niet drukken, gaan we volgend jaar gewoon nog een keer, maar dan voor de gezelligheid.

Zondag om 06.00 uur ging de wekker, maar vanwege de kou (1,5 graad) waren we rond 05.00 uur toch al wakker. Bij het opstaan bleek het nog donker en onze spullen moesten bij het licht van een zaklantaarn bij elkaar gezocht en in de kano’s gepakt worden.

De start om 07.30 uur kon gewoon doorgaan, gelukkig geen mist en met een prachtige zonsopgang.

Een stukje verderop toch nog wat mistflarden, wat prachtige plaatjes opleverde. Door de lage waterstand viel de stroming wat tegen en met een vol bepakte boot was het toch even inkomen in het begin. Toch ging de tocht heel voorspoedig en kwamen we om

11.45 uur voorbij de stempelpost in Deventer en zat er al bijna 50 km op. Gauw een strandje opgezocht voor lunchpauze en een inmiddels hoognodige sanitaire stop.

Onderweg werden er twee Belgen opgeduikeld waar we de hele tocht niet meer vanaf kwamen. Ze varen mee, praten ons door moeilijke momenten heen en bedenken drijfpauzes, vogelstudies en “ boei-tik” spelletjes om de tijd te doden op deze lange afstand. Het zorgde in ieder geval voor de nodige afleiding.

Door de unieke laagwater situatie stonden de meeste stempelposten op andere plekken maar gelukkig werden ze allemaal gevonden. Nog een tweede keer uit de boot bij de soeppost in Kromhold en dan de laatste loodjes naar Kampen waar we om 18.45 uur aankomen.

100 km, we hebben het gehaald!!! Een warm onthaald door Bouke die op ons heeft zitten wachten en door Rob (van Petra) die ons met de kids kwam ophalen. Het was een prachtige dag en een super-gave ervaring om deze tocht zo samen te varen!

Roos bedankt!

Petra